Της Τζόζη Χριστοδούλου,
Η ευθύνη του κράτους και η ευθύνη του ατόμου είναι συνήθως ένα θέμα συγκρουόμενο μεταξύ των διάφορων ιδεοπολιτικών αφετηριών, δεδομένου φυσικά και των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών παγκόσμιων εξελίξεων και κατάστασης πραγμάτων. Δηλαδή, πώς για παράδειγμα, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει επηρεάσει τον παγκόσμιο χάρτη, την οικονομία, την κοινωνική συνοχή, αλλά και την ατομική ζωή του καθενός και κάθε μιας από εμάς. Είναι σε τέτοιες περιόδους φυσικά που κρίνεται ακόμη περισσότερο το κοινωνικό κράτος, το οποίο θα πρέπει να έχει τα οικονομικά αποθέματα να στηρίξει τις ομάδες συμπολιτών μας που χρειάζονται ειδική αρωγή και φροντίδα. Είναι δεδομένο πως μια σταθερή και εύρωστη οικονομία μπορεί να στηρίξει το κοινωνικό κράτος. Μια ισχυρή οικονομία όμως, προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, και ενεργούς πολίτες, ανεξαρτήτως υπόβαθρου, στην απασχόληση, στα κοινά και ευρύτερα στην αξιοποίηση τους, τόσο από το κράτος, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα. Παράλληλα, ένα κοινωνικό κράτος προϋποθέτει μηδενικές θεσμικές ανισότητες, τόσο στην υιοθέτηση νομοθεσιών και πολιτικών, όσο και στην εφαρμογή τους, οι οποίες ρυθμίζουν ένα κανονιστικό πλαίσιο αρχών, αξιών, αλλά και την κουλτούρα ενός κράτους και φυσικά της κοινωνίας.
Έχοντας αναφέρει τα πιο πάνω, η πολιτεία έχει την ευθύνη διαμόρφωσης συμπεριληπτικής κουλτούρας και μέσω της δημιουργίας δομών, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τη δημοσιονομική πειθαρχία. Δομές που θα αποβάλουν τα οποιαδήποτε εμπόδια έχουν δημιουργηθεί. Δομές που θα προωθούν την ενεργό συμμετοχή όλων στην απασχόληση, στην υγεία, στην εκπαίδευση και στα κοινά, χωρίς να αποκλείουν κανένα και καμία στη βάση μεταξύ άλλων, του φύλου, του κοινωνικό-οικονομικού καθεστώτος, της ηλικίας και της αναπηρίας. Ο στόχος είναι η δημιουργία ενός κράτους συμπεριληπτικού και σύγχρονου. Ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος δεν προϋποθέτει μόνο την οικονομική ενίσχυση και στήριξη συγκεκριμένων ομάδων του πληθυσμού, εκεί και όπου υπάρχει η ανάγκη, στη βάση εξατομικευμένων αξιολογήσεων και κριτηρίων. Αυτό που προκύπτει από τη συζήτηση του ανεξάρτητου υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, με την κοινωνία, είναι ότι πέραν της αντιμετώπισης της οποιασδήποτε τυχόν θεσμικής διάκρισης, το κοινωνικό κράτος μέσα από τις πολιτικές του, οφείλει παράλληλα να ενισχύσει, ή να δημιουργήσει δομές οι οποίες πρωτίστως προωθούν τη συμμετοχή και τη συμπερίληψη όλων των πολιτών, ώστε να ζουν ισότιμα και με αξιοπρέπεια. Προς αυτή την κατεύθυνση, στόχος του Νίκου Χριστοδουλίδη μέσα από το πρόγραμμα διακυβέρνησης του είναι η διασφάλιση όλων των πιο πάνω, µέσω συγκεκριμένων μέτρων και δράσεων που απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού και δύναται να εφαρμοστούν μέσα από τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων κρατικών δομών και υπηρεσιών και τον σχεδιασμό και δημιουργία νέων, όπου χρειάζεται. Την ίδια στιγμή και προς την επίτευξη του στόχου αυτού, είναι καθοριστικής σημασίας η ενίσχυση και στοχοθέτηση συνεργασιών, τόσο μεταξύ των σχετικών κρατικών φορέων, όπως μεταξύ άλλων και με την κοινωνία των πολιτών, τους ιδιωτικούς οργανισμούς και κοινωφελή ιδρύματα. Ανάμεσα στους στόχους είναι επίσης η επαναξιολόγηση και ο ανασχεδιασμός των επιδομάτων, ώστε να καταστούν ακόμη πιο στοχευμένα, δίκαια, αποδοτικά και κυρίως ωφέλιμα. Επισημαίνεται τέλος, η ανάγκη υιοθέτησης μίας οριζόντιας και ολιστικής προσέγγισης για την εξάλειψη των στερεοτύπων, των προκαταλήψεων, και καλλιέργειας της ενσυναίσθησης και του σεβασμού στην διαφορετικότητα, συστατικά που αποτελούν προτεραιότητα για τον Νίκο Χριστοδουλίδη.
Ο σύνδεσμος για τις προτάσεις του Νίκου Χριστοδουλίδη για την κοινωνική πολιτική είναι
https://www.christodoulides2023.com/pylones/anthropos/koinonikipolitiki/
*Εμπειρογνώμονας σε θέματα ισότητας των φύλων, μέλος του επιτελείου Νίκου Χριστοδουλίδη